ΑΠΟΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Ηρακλείου*
Η διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η έλλειψη οράματος και στρατηγικού σχεδιασμού στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, έγινε για μία ακόμα φορά διακριτή στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας, που συζητήθηκε στην προχθεσινή ολομέλεια της Βουλής, για την κύρωση συμβάσεων υπέρ νομικών προσώπων και λοιπές διατάξεις.
Για μία ακόμη φορά επιβεβαιώνονται οι βάσιμες υποψίες τόσο της κοινής γνώμης όσων και των εμπλεκομένων φορέων για την ύπαρξη κρυφής ατζέντας του Υπουργείου, που ως στόχο έχει την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων μεγάλων συμφερόντων με την πλήρη απορύθμιση ουσιαστικά του συστήματος Υγείας, αντί της πολυδιαφημιζόμενης μεταρρύθμισής του.
Οι προθέσεις της Κυβέρνησης γίνονται αντιληπτές και μόνο από τον τίτλο του νομοσχεδίου, όπου πίσω από την παραπλανητική έκφραση «λοιπές διατάξεις» κρύβονται ζητήματα μείζονος σημασίας του ΕΣΥ, στα οποία κατόπιν της ψήφισης του εν λόγω νομοσχεδίου, θα επέλθουν ριζικές αλλαγές.
Μία τέτοια αλλαγή, με σειρά παράπλευρων επιπτώσεων, είναι και η διάλυση των ΠΕΣΥ ή ΔΥΠΕ, όπως τα ονόμασαν, και τις οποίες το νομοσχέδιο, μειώνει από 17 σε 7, ενώ έχει ήδη χαθεί ανεπιστρεπτί ο αποκεντρωτικός και περιφερειακός χαρακτήρας που το ΠΑΣΟΚ τους είχε αρχικά αποδώσει.
Τα ΠΕΣΥ δημιουργήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ με σκοπό να εισακούεται η γνώμη των τοπικών φορέων της υγείας, να συνυπάρχουν όλοι αυτοί που εμπλέκονται στο Σύστημα και να έχουν ή τουλάχιστον να διαμορφώνουν μια κοινή αντίληψη, ούτως ώστε τα προβλήματα της υγείας να αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αυτό το όραμα και το σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ καταργεί το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, διότι όταν ο Διοικητής των ΔΥΠΕ και οι δύο υποδιοικητές αποφασίζουν για τα πάντα, για ποια αποκέντρωση μιλάμε; Το σχέδιο είναι σχέδιο διάλυσης.
Ένα άλλο θέμα για το οποίο θα δημιουργηθεί πρόβλημα είναι με τους υπαλλήλους που υπηρετούν στις καταργούμενες ΔΥΠΕ, από τους οποίους αφαιρεί το δικαίωμα που προβλέπεται από το δημοσιουπαλληλικό κώδικα να επιλέγουν την υπηρεσία στην οποία θα υπηρετήσουν, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση μετατάσσονται υποχρεωτικά. Θα απαξιώνεται το προσωπικό συνολικά, θα υπάρξει μόνο ζημία για την ελληνική πολιτεία, προς όφελος βέβαια κάποιων ημετέρων που πρόκειται να εξυπηρετηθούν.
Σε εκκρεμότητα εξακολουθεί να παραμένει και το θέμα των υπερωριών των νοσοκομειακών γιατρών, το οποίο για την Κυβέρνηση είναι ένα ακόμα αγκάθι. Ο Υπουργός υπερηφανευόταν στην Επιτροπή ότι έκανε τα αδύνατα δυνατά για να λυθεί το πρόβλημα των υπερωριών αλλά αντί να φέρει προτάσεις για να συζητηθούν στα πλαίσια ενός εποικοδομητικού διαλόγου με τους εμπλεκομένους δεν έδειξε καμία πρόθεση αντιμετώπισής του, απλώς πήρε παράταση. Προβλέπεται δε άλλη μια εξάμηνη παράταση ώστε να φθάσουμε στις εκλογές.
Το Σχέδιο Νόμου αναφέρεται και σε περιπτώσεις δωρεών προς το δημόσιο. Η πρόθεση του Υπουργείου να κατοχυρώσει πλήρως συγκεκριμένους δωρητές, είναι καταφανής. Από τις συμβάσεις προκύπτει ότι το δημόσιο είναι σε μια συνεχή υποχρέωση. Οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνει το δημόσιο σε περιπτώσεις δωρεών, κατά την άποψη μας, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερες από το ενδεχόμενο όφελος που μπορεί να έχει γενικότερα η ελληνική κοινωνία από αυτές.
Συμπερασματικά, ο στόχος που προκύπτει μέσα από αυτή τη συζήτηση του νομοσχεδίου είναι ένας: Το πώς θα διαλυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας ώστε να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα.
*Το παραπάνω άρθρο αποτελεί τον πυρήνα της τοποθέτησης μου στην Ολομέλεια της Βουλής.