Η φτώχεια υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή
* του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Ηρακλείου
Είναι γεγονός ότι η φτώχεια επεκτείνεται χρόνο με το χρόνο και ο αριθμός των νεόπτωχων αυξάνει με πρωτόγνωρους ρυθμούς, αφού ήδη το ποσοστό στη χώρα μας ξεπερνά το 20% του πληθυσμού.
Δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες ‘Ελληνες πολίτες επιβιώνουν με εισόδημα κατώτερο του 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος, ενώ στην Ευρώπη στην ίδια κατηγορία ανήκουν πάνω από 70 εκατομμύρια πολίτες, η δε Ελλάδα στην Ευρώπη των 15 έχει από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας.
Είναι ακόμη δεδομένο ότι η φτώχεια της εποχής μας έχει εντελώς νέα χαρακτηριστικά, με βάση το μοντέλο παραγωγής που διαμορφώνει το παγκόσμιο σύστημα, αλλά και στα πλαίσια της καταναλωτικής νοοτροπίας που έχει διαμορφωθεί.
Εκείνο λοιπόν που χρειάζεται είναι να εντοπιστούν τα αίτια της φτώχειας, και κυρίως οι τρόποι για να αναστραφούν.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση μπροστά σ� αυτό το τεράστιο πρόβλημα, προσπάθησε αποκλειστικά με επικοινωνιακούς όρους να εφησυχάσει για άλλη μια φορά τους πολίτες, δημιουργώντας φρούδες ελπίδες.
Η ίδρυση Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, με επιχορήγηση εφάπαξ με 100 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς επαρκείς μόνιμους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό, αποτελεί την πιο μεγάλη απόδειξη για όσα προανέφερα.
Ασφαλώς η επιχορήγηση με 30 ή 50 ευρώ τον χρόνο για τον κάθε νεόπτωχο, δεν λύνει το πρόβλημα.
Το συμπέρασμα είναι ότι η κοινωνική συνοχή υποσκάπτεται και η αντιμετώπιση της φτώχειας εξακολουθεί με αποτέλεσμα οι κίνδυνοι συνεχώς να αυξάνουν.
Η λαϊκή παροιμία που λέει ότι είναι προτιμότερο να μάθεις κάποιον να ψαρεύει παρά να του προσφέρεις μια μόνο φορά ψάρι, φαίνεται ότι δεν είναι γνωστή στην Κυβέρνηση της Ν.Δ., που την ενδιαφέρουν μόνο οι εντυπώσεις, δηλαδή τα εφήμερα, και όχι το μέλλον και η ουσιαστική επίλυση των προβλημάτων.
Η κοινωνική συνοχή απαιτεί όλες οι ευαίσθητες ομάδες να εισπράττουν κατά προτεραιότητα έναν αυξημένο κοινωνικό μισθό για τις ανάγκες των ιδίων και των οικογενειών τους και να υπάρχει διέξοδος στη μόνιμη και σταθερή απασχόλησή τους.
Προκύπτει όμως από τα υπάρχοντα στοιχεία και ένα άλλο πρόβλημα που δείχνει ότι ακόμη και ένα ποσοστό εργαζομένων της τάξης του 10% έχει μηνιαίες αποδοχές που δεν υπερβαίνουν τα 450 ευρώ.
‘Ολα αυτά δείχνουν ότι πέρα από τα νούμερα και τα ποσοστά αλλά και τα 30-50 ευρώ που προβλέπεται να δώσει το νέο ταμείο συνοχής, όταν θα μπορεί να το κάνει, το πρόβλημα της φτώχειας δεν αντιμετωπίζεται.
Η κατάκτηση της κοινωνικής συνοχής απαιτεί πολιτικές και κίνητρα για πλήρη απασχόληση, βελτίωση αμοιβών που προϋποθέτει οικονομική σύγκληση με την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, εξασφάλιση κοινωνικών παροχών, ώστε ο κοινωνικός μισθός να είναι επαρκής σε όλους για να περιορίζεται το κόστος ζωής και βέβαια κάλυψη με τις αναγκαίες οικονομικές παροχές της όποιας διαφοράς του εισοδήματος μέχρι του ορίου της φτώχειας.
Δυστυχώς η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή δεν θέλει να αντιμετωπίσει επί της ουσίας το πρόβλημα, θέλει απλά να δείξει ότι την απασχολεί και για αυτό θα διαιωνίζεται και η κοινωνική συνοχή θα είναι άπιαστο όνειρο η δε φτώχεια θα παραμένει ως ένα άλυτο σύγχρονο πρόβλημα.
Η διαπίστωση γίνεται ακόμη πιο εμφανής όταν κανείς αναλύσει το πρόσφατο νομοσχέδιο που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία στη Βουλή που δείχνει με σαφήνεια τον τρόπο σκέψης και τις πρακτικές της ΝΔ.