Κρίση του πολιτικού συστήματος, Κώδικας αξιών και πολιτική *
* του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν.Ηρακλείου
Είναι γεγονός ότι η πολιτική και το πολιτικό σύστημα συνολικά, περνούν τις πιο δύσκολες στιγμές τους εξαιτίας εκείνων των εκλεγμένων, κυρίως πολιτικών, που διαχρονικά επέτρεψαν με πράξεις και παραλείψεις τους να αμφισβητηθεί η υπεύθυνη και έντιμη διαχείριση των κοινών και να κυριαρχήσει η αντίληψη ότι η εξυπηρέτηση της όποιας ιδιοτέλειας μπορεί να συνδέεται με την κατάληψη μιας οποιασδήποτε θέσης ευθύνης εκπροσώπησης των πολιτών ανεξαρτήτως επιπέδου.
Η κυριαρχία της οικονομίας επέβαλλε, είναι αλήθεια, να κυριαρχήσουν πρότυπα που έχουν σχέση με την ελίτ μιας καταναλωτικής κοινωνίας και στις περισσότερες περιπτώσεις η αξία να μετριέται με το χρήμα που επιδεικνύεται ή σπαταλάται.
Σ’ένα τέτοιο περιβάλλον, το χρήμα, ένα συναλλακτικό μέσο της οικονομίας, λειτούργησε ως δέλεαρ για να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα τους στόχους τους με κυριότερο την αποδυνάμωση της πολιτικής και των πολιτικών.
Είναι αλήθεια ότι όσοι δεν κατανοούν τη σύγκρουση μεταξύ οικονομίας και πολιτικής, μπορεί να παρασυρθούν από την όποια πρόσκαιρη και προσωρινή ευδαιμονία μπορεί να προσφέρει το επιπλέον χρήμα, απ’ αυτό που είναι αναγκαίο για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.
Γι’αυτό οι πολιτικοί πρέπει να έχουν, με ευθύνη της πολιτείας, μόνο το απαιτούμενο χρήμα για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους αλλά όσοι επιθυμούν να πλουτίσουν από την πολιτική είναι προτιμότερο να μην ασχολούνται με αυτήν.
Κυρίως γι’αυτό το λόγο, είναι ανάγκη ο κάθε ένας που εμπλέκεται στην πολιτική, να διακατέχεται από έναν κώδικα αξιών ο οποίος θα διασφαλίζει στον ίδιο τον εαυτό του, τη θέληση που απαιτεί η ευθύνη που δημιουργεί η ανάθεση της εκπροσώπησης των πολιτών σ’ ένα αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Ποιός θα μπορούσε να είναι ένας αξιόπιστος κώδικας αξών είναι ζητούμενο, όπως ζητούμενο είναι και το δείγμα γραφής που απαιτείται.
Πάντως, κατά τη γνώμη μου, μερικοί αξιολογίσιμοι παράμετροι που αφορούν πρόσωπα, πρέπει σε κάθε περίπτωση να λαμβάνονται υπόψη από όλους και σε όλα τα επίπεδα εφόσον έχουν ευθύνη επιλογής.
Γι’αυτό όσοι εμπλέκονται στην πολιτική πρέπει να αξιολογούνται και με βάση τα παρακάτω ενδεικτικά χαρακτηριστικά:
1ο) Αν και κατά πόσον έχουν τάσεις εκμετάλλευσης κόπων και προσπαθειών που ανήκουν σε άλλους, όπως σε άτομα, την κοινωνία ή το κράτος.
2ο) Αν έχουν τάσεις συσσώρευσης πλούτου ή ακολουθούν σπάταλες πρακτικές.
και 3ο) Από το αν και κατά πόσον έχουν δείγματα γραφής και ποιά, από ενδεχόμενη διαχείριση για την οποία είχαν προσωπική ευθύνη.
Αν στην πράξη από όλους ξεκινώντας από τα αρμόδια όργανα των κομμάτων μέχρι και το σύνολο των πολιτών, επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό αξιολόγηση, είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημα θα απαλλαγεί από κάθε μορφής «λαμόγια», εισοδιστές και καιροσκόπους που καιροφυλαχτούν για ίδιο όφελος, αδιαφορώντας για τη ζημιά που προκαλούν όχι μόνο στο πολιτικό σύστημα αλλά κυρίως στην ίδια την κοινωνία και τους πολίτες.
Αν ακόμη, η κοινωνία δεν κατανοήσει ότι και αυτή έχει τη δική της ευθύνη στην περιφρούρηση των συμφερόντων της, που η οικονομία με διάφορους τρόπους προσπαθεί να εκμεταλλευτεί, τότε είναι φυσικό επακόλουθο να αδυνατίζει η παρέμβαση της κοινωνίας ιδιαίτερα αν αμφισβητείται, πολλές φορές και από την ίδια, η δύναμη της εκπροσώπησής της.
Ταυτόχρονα με την παρακολούθηση της τήρησης του κώδικα αξιών, απαιτείται το πολιτικό σύστημα να οργανώσει ένα δίκαιο και αυστηρό πλαίσιο ελέγχου, αφαιρώντας κάθε προνόμιο από τους πολιτικούς στα ζητήματα διαχείρισης και το πολιτικό άσυλο να προσδιορίζεται με ακρίβεια, μόνο στα ζητήματα της ελέυθερης έκφρασης των ιδεών και της διαφορετικής άποψης.
Οι ενδεικτικά αναφερθείσες προϋποθέσεις αποτελούν βασικές παραμέτρους για να αποκτήσει το πολιτικό σύστημα την χαμένη αξιοπιστία του εξαιτίας ορισμένων επίορκων και όσων σκόπιμα τους καλύπτουν, αλλά και για να ενδιαφερθούν έντιμοι, ικανοί και ακέραιοι άνθρωποι να το υπηρετήσουν.
Αν ταυτόχρονα δεν ξεχνάμε ότι στα δημοκρατικά πολιτεύματα, η τήρηση κανόνων αρχών και αξιών αφήνεται στους ίδιους τους πολίτες, τότε είναι σίγουρο ότι μπορεί να υπάρξει θετική εξέλιξη που θα σταματήσει την κατηφόρα του δημόσιου βίου της χώρας.
Η υπεύθυνη συμμετοχή όλων στις εκλογικές διαδικασίες, σε συνδυασμό με τη διεκδίκηση κάλυψης όσο γίνεται αυστηρότερων προδιαγραφών, απ’όσους διεκδικούν την ευθύνη εκπροσώπησης, είναι βέβαιο ότι θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.