ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη, βουλευτή ΠΑΣΟΚ ν. Ηρακλείου
Με μία προσεκτική και διεισδυτική ματιά στον ευρωπαϊκό χώρο και μια αναδρομή στο ιστορικό παρελθόν του, μπορεί να διαπιστωθεί ότι υπάρχει μια αέναη αλληλεπίδραση λαών και πολιτισμών που καλύπτει ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο.
Η σημερινή Ε.Ε. αποτελεί τη συνέχεια μιας αρχικής προσπάθειας ένωσης οικονομικών δυνάμεων (Συμφωνία Άνθρακα και Χάλυβα), στη συνέχεια Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, και ως εκ τούτου κυριαρχούν μόνο τα οικονομικά χαρακτηριστικά.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να απασχολεί λαούς και ηγεσίες η πολιτική ενοποίηση και έχουν γίνει οι πρώτες προσπάθειες, άσχετα από το ότι δεν έγινε κατορθωτό να ολοκληρωθεί η πρώτη πράξη αυτής της εξέλιξης, που είναι η τροποποίηση της συνθήκης. Μ΄ αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται η κυρίαρχη τάση που έχει διαμορφωθεί από την πλειοψηφία των πολιτών.
Οι λόγοι που επέβαλαν αυτή την εξέλιξη και διαμόρφωσαν το νέο πρόταγμα για τους λαούς της Ευρώπης είναι πολλοί και έχουν διάφορες αιτίες. Από τη μία, έχουν άμεση σχέση με την παγκοσμιοποίηση, όπως αυτή εξελίσσεται, και τα νέα δεδομένα που αυτή διαμορφώνει. Από την άλλη, εκτός της αμυντικής αυτής θεώρησης, συνυπάρχει και μια σύγχρονη θετική θεώρηση ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν κατανοήσει, αξιοποιώντας την ιστορική εμπειρία, ότι μέσα από τον σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων κάθε λαού, με συνύπαρξη και κοινωνική συνοχή, μπορεί να διασφαλιστεί η ειρήνη και η πρόοδος των λαών.
Είναι γεγονός ότι το μοναδικό αντίδοτο στις οικονομικές και πολιτικές αρνητικές πλευρές της παγκοσμιοποίησης και της συσσώρευσης όλης της δύναμης σε έναν μοναδικό πόλο, είναι η πολυπολική έκφραση των λαών στα πλαίσια ευρύτερων γεωγραφικών ενοτήτων. Έχει αποδειχθεί ακόμη ότι μόνο μ’αυτό τον τρόπο ο ανταγωνισμός, που αποτελεί τη βάση του συστήματος, θα συνεχίσει να είναι υγιής και θα έχει θετική συμβολή στις εξελίξεις προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε μονοπωλιακές καταστάσεις και στην πλήρη κυριαρχία του ενός, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Είναι επίσης κατανοητό ότι η δημιουργία ενός νέου προτύπου ορθολογικής ανάπτυξης που θα σέβεται το περιβάλλον και θα αξιοποιεί τα θετικά της συσσώρευσης αλλά ταυτόχρονα θα διαθέτει επαρκείς πόρους για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, θα συμβάλλει στην πρόοδο και τη εξέλιξη αλλά και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Αυτό το νέο πρότυπο μπορεί να αποτελέσει το όραμα των ευρωπαϊκών λαών και κρατών που όχι μόνο θα κάνει την Ευρώπη κυρίαρχη δύναμη αλλά και πόλο σταθερότητας και πολιτιστικής αναβάθμισης με πολλαπλές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Συμπερασματικά μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι το μέλλον της Ε.Ε. είναι ευοίωνο, ιδιαίτερα αν συσχετισθεί με ουμανιστικά χαρακτηριστικά και αν αξιοποιήσει προηγούμενες θετικές εμπειρίες από το κοινωνικό κράτος, προσαρμοσμένες στα νέα δεδομένα.
Μόνο μ΄ αυτόν τον τρόπο μπορεί να προκύψει ένα νέο πρότυπο με φρέσκιες δημιουργικές αντιλήψεις, που θα συνεισφέρουν στην πρόοδο και θα υπηρετούν τον άνθρωπο, τα δημοκρατικά ιδεώδη και την ελευθερία.