* του Μανόλη Σοφ. Στρατάκη
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν.Ηρακλείου
Ίσως ακούγεται παράξενο αλλά δεν παύει να αποτελεί μια εκδοχή που ισχύει στην πράξη αφού ακόμη και οι τροφές που καταναλώνουμε, φυτικές και ζωικές, που είναι αναμφισβήτητα αγροτικά προϊόντα, η ηλιακή ενέργεια έχει σημαντική συμβολή στην παραγωγή τους και έχει λειτουργήσει ως καταλύτης είτε για τη δημιουργία της χλωροφύλλης είτε άλλων ουσιών που αποτελούν συστατικά των τροφών.
Επιπλέον είναι γνωστό ότι η παραγωγή ηλιακής ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά πάνελ απαιτεί χώρους εγκατάστασης που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι γεωργική γη.
Η γεωργική γη όμως που απαιτείται για την εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών, υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί και για άλλες καλλιέργειες και παραγωγές κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
Η ιδέα είναι παλιά και έχει αποτελέσει θέμα διαμάχης με όσους αντιδρούν για την εγκατάσταση γενικώς των φωτοβολταϊκών σε γη υψηλής παραγωγικότητας, ενώ είναι γεγονός ότι θα μπορούσαν να γίνουν και τα δύο κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.
Σχετική ερώτηση είχα καταθέσει στη Βουλή από το καλοκαίρι του 2007 (9201/12-6-2007) μετά από παρέμβαση της ΠΑΣΕΓΕΣ και ζητούσα να γίνει σχετική τροπολογία στο νόμο 2945/2001.
Η πρόσφατη πρόταση για να χαρακτηριστεί η ηλιακή ενέργεια ως αγροτικό προϊόν που εκφράζει και από μόνη της την αγωνία των γεωπόνων για την ανεπάρκεια του αγροτικού εισοδήματος με τα σημερινά δεδομένα, όπως αφέθηκαν να διαμορφωθούν, με ευθύνη της Πολιτείας και πολλών άλλων, έχει ισχυρή βάση νομιμοποίησης.
Ο αγρότης παραγωγός μπορεί να χρησιμοποιήσει την σκιασμένη επιφάνεια της γης του για σωρεία καλλιεργειών, πιθανώς και με θεαματικά αποτελέσματα εξαιτίας ακριβώς της σκίασης.
Η δυνατότητα εγκατάστασης υπερυψωμένων φωτοβολταϊκών πάνελ από τους αγρότες, με διαδικασίες που θα προβλέπονται στον αναπτυξιακό νόμο, αποτελεί μια εξέλιξη που θα ανοίξει νέους δρόμους και θα συμβάλλει όχι μόνο στη συμπλήρωση και ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος, την παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, την κάλυψη των στόχων της χώρας σε σύντομο χρόνο σε σχέση μς τις δεσμεύσεις μας, στη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και στην παραγωγή προϊόντων αφού η σκίαση θα δημιουργεί για πολλές καλλιέργειες ιδανικό περιβάλλον παραγωγής, ιδιαίτερα σε ξηροθερμικές περιοχές και με δεδομένες τις κλιματικές αλλαγές.
Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στη νέα αντίληψη και νοοτροπία που πρέπει να αναπτύξει ο Έλληνας παραγωγός και ιδιαίτερα ο αγρότης, αφού τα ελληνικά προϊόντα, εκ των πραγμάτων υψηλού κόστους, μπορούν να έχουν μέλλον, μόνο ως ποιοτικά προϊόντα.
Για να γίνουν όμως πραγματικότητα αυτές οι προτάσεις αυτούσιες ή βελτιωμένες συμπληρωμένες, απαιτείται αφενός μια άλλη αντίληψη που έχει να κάνει με την πράσινη ανάπτυξη και κυρίως πολιτική βούληση.
Η πολιτική βούληση είναι βασική προϋπόθεση γιατί τα συμφέροντα που συνδέονται με τους άλλους τρόπους παραγωγής ενέργειας που καταστρέφουν τον πλανήτη και σιγά αλλά σταθερά και την ίδια τη ζωή, είναι εδραιωμένα και καιροφυλακτούν και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για δράσεις αυτής της κατηγορίας, που ευνοούν τους πολλούς και είναι σε βάρος των ολίγων, που τα θέλουν όλα και δεν κάνουν καμία υποχώρηση, ιδιαίτερα αν το πολιτικό περιβάλλον τους ευνοεί.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αδυνατεί να υλοποιήσει αυτές τις πολιτικές γι’αυτό και πρέπει να αλλάξει όσο το δυνατόν γρηγορότερα με την ψήφο του ελληνικού λαού.