1) Είσασταν εδώ και πολλά χρόνια στα κοινοβουλευτικά έδρανα του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα η καθημερινότητα σας έχει αλλάξει;
Ασφαλώς η καθημερινότητα σε σχέση με την περίοδο της κοινοβουλευτικής μου θητείας έχει αλλάξει σε αρκετές δραστηριότητες, όμως σε ό,τι αφορά τις πολιτικές εξελίξεις και την ενημέρωσή μου για τα τεκταινόμενα αφιερώνω τον ίδιο χρόνο.
Εξάλλου, έχω συνηθίσει στη ζωή μου να δουλεύω ασταμάτητα και έτσι ως ένας εργασιομανής χωρίς ταμπού για οποιαδήποτε δουλειά σίγουρα δεν πλήττω.
2) Πώς είναι για ένα πολιτικό πρόσωπο που ενώ είχε θητεία στο ελληνικό κοινοβούλιο τόσα χρόνια να παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις χωρίς να πρωταγωνιστεί σ’ αυτές;
Η παρακολούθηση των πολιτικών εξελίξεων από κάποια απόσταση σου δίνει την ευκαιρία να δεις όλες τις πλευρές των ζητημάτων που προκύπτουν με νηφαλιότητα και χωρίς την πίεση της άμεσης τοποθέτησης.
Ασφαλώς η εναλλαγή αυτή ωριμάζει την σκέψη και σου προσφέρει την άνεση να εμβαθύνεις στα πράγματα.
Είναι αλήθεια ότι για μένα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία, την οποία όμως συνειδητά επέλεξα και γι’ αυτό δεν μ’ ενοχλεί ούτε μ’ επηρεάζει ψυχολογικά.
3) Περιμένατε ποτέ ότι το ΠΑΣΟΚ θα έπεφτε τόσο χαμηλά στις εκλογές του Ιούνη;
Είναι αλήθεια ότι παρά το ότι είχα τη βεβαιότητα της πτώσης του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο στις εκλογές του Ιουνίου γιατί τότε ήδη είχε γίνει η πρώτη καταγραφή, αλλά κυρίως σ’ αυτές του Μαΐου, εντούτοις δεν περίμενα τόσο μεγάλη μείωση της δύναμής του.
Δεν το περίμενα παρόλο που δεν συμμετείχα στις εκλογές ακριβώς γιατί ήξερα ότι ποτέ στο μέσον μιας κοινοβουλευτικής θητείας και κυρίως μιας μάχης που δίνεις για να σώσεις τη χώρα, όταν μάλιστα δεν έχεις δείγματα νικηφόρας έκβασης, δεν πας σε εκλογές.
Η χώρα αυτή την πρακτική την έχει πληρώσει στο παρελθόν και δεν ήταν αναγκαίο να πληρώσει για άλλη μία φορά.
Δυστυχώς, η δήλωσή μου για μη συμμετοχή μου υπήρξε προφητική γιατί δεν αρκεί μόνο η εκτόνωση από την εκλογική διαδικασία για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, αλλά χρειάζονται πολλά και διαφορετικά πράγματα και προπαντός μια συναντίληψη του ελληνικού λαού για το μέλλον.
4) Νομίζετε πως έκανε καλά το ΠΑΣΟΚ που συμμετείχε στην κυβέρνηση και πως αξιολογείτε το έργο που παράγεται από αυτήν μέχρι σήμερα;
Το ΠΑΣΟΚ από την στιγμή που είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια, στα πλαίσια των τότε εφικτών λύσεων και έχοντας επιλέξει «το μη χείρον ως βέλτιστο», έπρεπε να συμμετέχει στην προσπάθεια να μην βουλιάξει η χώρα στα χειρότερα, έστω και αν χρειαζόταν να κάνει ιδεολογικές υποχωρήσεις και χωρίς να υπολογίσει το κομματικό κόστος.
Απ’ αυτή την σκοπιά, η συμμετοχή ήταν αναγκαία και θα ήταν περισσότερο ωφέλιμο αν συμμετείχαν και άλλες δυνάμεις σ’ αυτή την προσπάθεια.
Γι’ αυτή την πατριωτική στάση όλων των δυνάμεων του έθνους, εξακολουθεί να είναι επίκαιρο το παράδειγμα του Ζαχαριάδη, ηγέτη του ΚΚΕ, το οποίο επικαλέστηκα και σε ομιλία μου στη Βουλή, ο οποίος φυλακισμένος ως κομμουνιστής παρότρυνε μέσα από τη φυλακή τους Έλληνες να αντισταθούν στον κατακτητή.
Όσον αφορά την αξιολόγηση του έργου της κυβέρνησης είναι νωρίς για να βγουν συμπεράσματα.
Δεν αμφιβάλλω για τις καλές προθέσεις κανενός παρόλο που διαπιστώνω ότι τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας με πρώτο τον πρωθυπουργό, έπρεπε να καθίσουν στην καρέκλα της εξουσίας, μετά την ήττα των επιλογών τους, για να προσγειωθούν στην πραγματικότητα.
Η πατριωτική ευθύνη, όμως, μας υποχρεώνει να παραβλέπουμε αυτές τις παραμέτρους παρόλο που μας προβληματίζουν.
Εύχομαι πάντως να πετύχει αυτή η κυβέρνηση, γιατί το έργο της θα επηρεάσει το μέλλον της χώρας μέσα στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται και η οποία δεν είναι εύκολο να ανατραπεί αν δεν υπάρξει μια παγκόσμια συσπείρωση όλων των δυνάμεων που επιθυμούν να μπουν φραγμοί στην ανεξέλεγκτη συγκέντρωση πλούτου από πολύ λίγους, κυρίως μέσα από εικονικές καταστάσεις που επηρεάζουν τις οικονομίες όλων των χωρών του κόσμου.
Μέχρι να γίνει, όμως, αυτό που σίγουρα θα αργήσει, χρειάζεται στα πλαίσια αυτού του άνισου και άδικου συστήματος να δρομολογηθούν εξελίξεις που θα διευρύνουν την παραγωγική βάση της χώρας και θα συμβάλλουν ώστε να έχει μεγαλύτερο μερίδιο και η ίδια και οι πολίτες της από τον διεθνή καταμερισμό. Εξάλλου, ο καπιταλισμός έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού και αυτό δεν πρέπει να το παραγνωρίζουμε.
5) Ποια είναι η γνώμη σας για τα περί «αναγέννησης» του κινήματος, που προωθεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος; Πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ελπίδα;
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να καταβάλλει πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια και ένα συνεχή αγώνα για να κερδίσει το χαμένο έδαφος. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη αν δεν καθίσει ο κουρνιαχτός και ο κόσμος να ηρεμήσει από την παραζάλη που του έχει δημιουργήσει η κρίση που το ίδιο το παγκόσμιο σύστημα δημιούργησε στην ευρωζώνη μετά από τις κρίσεις στις αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας τις περασμένες δεκαετίες.
Για να συμβάλλει, όμως, με τον γρηγορότερο κατά το δυνατόν ρυθμό σ’ αυτό η νέα ηγεσία του Ευάγγελου Βενιζέλου, πρέπει να μην αρκεστεί σε πρακτικές του παρελθόντος αλλά να δοκιμάσει νέες που θα ξεκινούν από μια γενική θεώρηση και θα εξειδικεύονται στα θέματα που απασχολούν τον πολίτη, ώστε αυτός να συνδέει το γενικό με το ειδικό και να αποκτά αυτοπεποίθηση για δημιουργία, που είναι η βάση για να υπάρχει ελπίδα.
Το νέο ΠΑΣΟΚ για να στηθεί σωστά και να μετεξελιχθεί σε κίνημα, δηλαδή να ακολουθήσει την αντίθετη πορεία απ’ αυτή που είχε μέχρι την κρίση, που από κίνημα σιγά σιγά έγινε κόμμα, πρέπει μα βάση μια ολοκληρωμένη στρατηγική, χωρίς καμία διάκριση και μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, να αρχίσει να περνά τα δικά του μηνύματα στην κοινωνία, τα οποία επειδή θα πρέπει να έχουν θετική προοπτική, θα απαιτούν πλήρη τεκμηρίωση και πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να γίνουν κτήμα της κοινωνίας.
Αν το νέο ΠΑΣΟΚ καταφέρει να αλλάξει μια παγιωμένη αντίληψη αρνητικής σκέψης της ελληνικής κοινωνίας, τότε θα έχει προσφέρει κυρίως στους νέους ανθρώπους την κινητήρια δύναμη για να πάμε μπροστά και ως λαός και ως χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ, ως δημιούργημα μιας αναγκαιότητας να εκφράσει κοινωνικές δυνάμεις να βγουν από το περιθώριο και να έρθουν στο προσκήνιο, πράγμα που το κατάφερε, έχει, με τεκμήριο αυτή την βαριά κληρονομιά, τη δυνατότητα να δώσει μέσα σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα ελπίδα σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του έθνους που θέλουν και διεκδικούν με πράξεις και όχι μόνο λόγια να υπάρξει ένας δικαιότερος κόσμος, με ισονομία και αξιοκρατία, που θα αναβαθμίζει την ανθρώπινη προσωπικότητα και θα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις μιας κοινωνικής και οικονομικής προόδου αλλά και ισορροπημένης ευημερίας.